De vele mogelijkheden van schermpje kijken

“Het enige dat die jonge gasten doen op al die smartphones en tablets, is gamen en op YouTube zitten.”

Het is een veel gehoorde uitspraak op lezingen voor ouders en leerkrachten. En helemaal onwaar is ze ook niet. Cijfers uit het 2-jaarlijkse Apestaartjaren-onderzoek tonen inderdaad aan dat kinderen en jongeren hun toestellen vooral gebruiken om spelletjes te spelen en video’s te kijken.

Deze krokusvakantie zit ik in zo’n vakantiecentrum dat zich richt op families. Je kent het misschien wel: naast de kamer met ontbijt, zijn er ook groentepapjes voor de baby’s van het gezin, gezelschapsspelletjes met hopen, een ballenbad, een springkasteel, schommels, klimrekken, glijbanen, go-carts …

Maar … er is ook wifi.

Niet op de slaapkamers, maar wel in de cafetaria en de gangen er rond. Dus daar vind je ze: tieners met een tablet in de hand en een koptelefoon op het hoofd die zitten te gamen of van het ene filmpje naar het andere zitten te scrollen.

vaderklap.jpg


Ik hoor hier wel eens een ouder zijn kind toeroepen dat het gedaan is, “dat hij/zij al lang genoeg naar dat scherm heeft gestaard.” Om dan vervolgens de jongere aan zijn lot over te laten en zelf op de smartphone verder te scrollen langs Instagram of één van de nieuwswebsites.

Ik snap dat veel ouders niet veel goeds zien in al die schermpjes. Die kunnen gerust af en toe gewoon in de broekzak blijven zitten. Mijn zonen, mijn vriendin en ik, we genieten vooral van de momenten dat we samen door de duinen rennen, in plassen springen of even samen een spelletje spelen.

En toch, toch haal ik smartphone ook op vakantie geregeld boven. Op restaurant is het soms lang wachten en je hebt niet altijd kleurpotloden voorhanden. Dan is een app als Autodesk Sketchbook handig: zoonlief kan tekenen en schilderen naar hartelust (en ik heb geen schrik dat hij de tafel vuil maakt).

Al kan het ook simpeler in bv. Whatsapp: kies een contactpersoon die het niet erg zal vinden een gekke afbeelding te krijgen - neem een foto van iemand rond de tafel - tik op het potlood-symbooltje - teken volgens eigen inspiratie hoedjes/sterretjes/snorren bij de foto - stuur door wanneer klaar.

En op stap bedenkt onze 4-jarige T. geregeld filmscenario’s: “Papa, ik wil mezelf tevoorschijn toveren” of “Ik wil een filmpje waarin je mijn zandkasteel ziet groeien.” Met een app als Stop Motion Studio kan ik zijn wensen snel in beeld brengen. We hebben er thuis al veel mee geoefend (draken die vuur spuwen, een alien die landt op het strand ...). Dus hij weet ondertussen ongeveer wat wel en niet mogelijk is.

Als T. me dus straks vraagt om even een “hersenloos” filmpje op te zetten, omdat hij gewoon nood heeft aan wat “me time” of ontspanning, zet ik dat met veel plezier op.

Zolang hij maar beseft dat je met zo’n smartphone of tablet zoveel meer kunt dan spelletjes spelen of filmpjes kijken!

En excuseert u me nu even. Ik moet nu door de duinen rennen en in plassen springen.



Wouter en Bert, de vaders van Digisaurus delen hun expertise en ervaringen rond schermgebruik en online media. Ontdek al hun andere bijdrages.

Bert (36) is fiere ‘digipapa’ van zonen T. (4) en J. (2). Projectmedewerker bij Mediawijs en gepassioneerd spreker over mediaopvoeding onder de naam ‘digisaurus’. (www.digisaurus.be).