Wandelen door 1000 jaar geschiedenis

We vonden weer een fantastische plek. Een plek om ook na het hele Corona-gedoe te onthouden.

In de bossen ten zuiden van Brussel, een beetje verscholen langs een beek, ligt een abdij. Nu ja, de restanten ervan. Een Cisterciënzer-abdij. Van heel lang geleden, al in 1100 woonden hier al monniken. En nu kan jij er gewoon naartoe.

Restanten, het klinkt alsof er links en rechts een hoopje stenen liggen. Maar dat is het dus niet. Van de grote centrale kerk staat er nog het grootste deel, het oude ziekenhuis, het paleis van de abt, het scriptorium,… Ik zag het weer helemaal voor me. Je hoort als het ware het geroezemoes in de wandelgangen (bij de lekenbroeders dan toch, de monniken zelf mochten niet praten, tenzij in één bepaalde ruimte, onder toezicht…)

De monnikenrefter

De monnikenrefter

Het bezoekerscentrum is gevestigd in de watermolen, waar ook de bakkerij gevestigd was. Weetje:op het hoogtepunt van de abdij werden er dagelijks 2100 broden gebakken om uit te delen aan armen uit de streek. Ze hadden ook een eigen wijngaard. Net achter het paleis van de abt (toeval…?) 10000 hectaren beheerden ze op een bepaald moment… U ziet/leest het, ik ben fan.

Ook met kinderen. Overal is er een beetje uitleg, mooie tekeningen geven een beeld van hoe het was, je kan al eens op een dak wandelen, trapjes op naar een verborgen kapel, trapjes af naar de grafkelder,… Als je een plek zoekt om je kinderen wat geschiedenis te laten beleven, zonder dat ze het als het ware zelf door hebben, Villers-la-Ville is the place to go…

Wil je afronden met nog een beetje geschiedenis? Waterloo is vlakbij en, recenter, Louvain la Neuve, de enige ‘artificiële’ stad van het land ook…

IMG_6216.jpg




Voor de duidelijkheid: we worden niet betaald voor deze tekst. Ik vond het echt zo fijn.

De grafkelder, niet de wijnkelder…

De grafkelder, niet de wijnkelder…



Wim Schotsmans (+40 jaar) is een gescheiden vader van vier. Twee jongens, twee meisjes. Allen tussen de leeftijd van 10 en 16. Buiten vaderen en het overleven van de dagdagelijkse plannen, ruilde hij het klaslokaal in voor zijn eigen project Buitendenker. Om dat alles af te ronden, is er ook nog de Duitse Herder Friedel. Zijn schrijfsels gaan vooral over ‘het leven zoals het is’, al dringt wat gemijmer zich soms ook wel op.