Tijd zoeken en nemen

20u10. Donderdagavond. Ze liggen alle twee in bed.

Ging dat even vlot. Om 17u25 werd ik opgepikt en na een tussenstop bij De Buurderij gingen we pizza eten. Thuis aangekomen werd er nog wat geturnd, een Bumbaboek gelezen en trokken ze richting Beddegem. Klaar om de nacht in te duiken.

Snel even rekenen en ik kom uit bij 2u45 tijd met de kinderen. Doe er nog een uurtje bij van deze ochtend en we halen de volle 3 uur en 15 minuten. Vijf weekdagen maakt ongeveer een totaal van 16 uren. Alle geluk is de kleinste geen doorslaper, dan zie ik die ‘s nachts ook nog eens.

We kunnen ermee lachen, maar het is toch wel weinig. M1 zit op school, M2 bij de kinderopvang en I en mezelf werken. Ik werk dan nog op 15 minuten fietsen van thuis. Dus ik ben meestal wel tussen 17u15 en 17u45 thuis.

En in die weinige uren ‘s avonds of ‘s morgens verdelen we onze aandacht dan nog eens over eten maken, opruimen én dat verslavende gsm-gebruik.

Deze week is een goeie week. Op tijd thuis, weinig kookwerk, maar toch samen wat versbereid kunnen eten en de rest ingevuld met spelen en samen tijd doorbrengen. Mijn weekmenu, wat plannen qua koken en een rustige werkweek zijn de redenen waarom ik ze ‘s avonds toch wat kon zien.

Ik werk graag en doe het ook graag, begrijp ook dat we ze nu eenmaal geen 15 uren per dag kunnen zien. We moeten slapen en geld verdienen en zo. En toch wringt het soms. En toch is dat evenwicht zoeken O zo moeilijk.

Mijn voornemen is om die gsm terwijl ik bij hen ben zo weinig mogelijk te gebruiken. In de schuif ermee. Het lukt aardig. Ook ‘s morgens wil ik er bij zitten. Ook dat lukt aardig. Want eigenlijk is dat tof. Voor hen. Voor mij. Ik krijg er bovenop extra energie van. En het relativeert alles.

Als het een raad kan zijn voor jonge vaders, laat het dan deze zijn: neem die tijd, heren. Zoek ze, neem ze en gebruik.

Gebruik ze om samen te spelen, te ravotten of rustig te lezen.

Niet om met vrienden wat naast elkaar te whatsappen. Maar gewoon om samen met je kind dingen te doen.

Gebruik ze, want o ja het cliché, het gaat zo snel, meneer.