Eindelijk samen thuis

18 zomers. Officieel heb je er zoveel samen met de kinderen. Jammer genoeg blijkt dat niet helemaal te kloppen. Jammer voor mij als vader, maar heerlijk voor de kinderen. De zomervakantie is iets over de helft als we eindelijk eens 2.5 dag met z’n allen thuis zijn. U leest het goed. 5 weken voorbij en nu pas even samen thuis.

We zijn hier met vijf, de vier kinderen en ik. Zij tussen 12 en 18, ik een frisse 45’er. Scoutskampen, jumpingstage, reisbegeleiding, werk, vrienden, liefjes, … En dan ook nog de scheiding waardoor ze de helft van de tijd uiteraard ook bij de mama zijn. Het stelt gerust dat het daar van t zelfde is, doch dit slechts terzijde.

Maar het afgelopen weekend waren we dus eindelijk samen thuis. Afspraak was dat ik niet zou werken en zij niet afspreken. 48u focus op elkaar. Starten deden met het in stand houden van een traditie. De eerste avond dat we samen thuis zijn in de vakantie, fietsen we naar een nabijgelegen brasserie en eten we daar. Dus ook vrijdag de fiets op en genieten van een grote pot dampende mosselen. Met look, uiteraard. Thuis doken we de zetel in en startten de Harry Potter reeks, sinds kort blijkbaar volledig op Netflix te bekijken.

Zaterdag reden we naar de uitverkoop van een platenzaak. Ja, vinyl is echt wel terug, zo blijkt. De pareltjes bleken al lang weg te zijn, maar 1 plaat werd goedgekeurd en meegenomen. Daarna naar Antwerpen, de markt gaan plunderen. Lunch bestond uit allerlei proeverijen, kibbeling, loempia’s, wraps, … En het avondeten zou bestaan uit alle lekkers dat we daar kochten. Vers brood, kazen, noten, smeersels en saucissen, … Nog shoppen, terrasjes doen en mensen kijken… En ‘s avonds uiteraard HP2.

Zondag zorgde ondergetekende voor een uitgebreid ontbijt, na heel wat geduld in de rij bij de plaatselijke bakker. Nadien wilden we alle opgenomen calorieën verbranden, dus de auto in en naar de Lilse Bergen. Want, zo hadden ze ontdekt, daar was een aquapark. Denk aan allerlei opgeblazen gerief om op te klimmen, af te springen, naar beneden te glijden,… We kochten tickets voor een sessie van een uur. En man, dat was voldoende. Vooral voor mij dan. Ik typ de tekst hier met de nodige krampen en stijve spieren! Maar, wel heel leuk. Voor de rest was het zwemmen, dutten, eten, babbelen en ‘s avonds de verbrande calorieën compenseren door de lokale frituur te steunen.

Een heerlijk weekend, voor mij, voor hen, voor ons. Vandaag is er weer eentje naar de Ardennen vertrokken met haar lief, een andere telg verliet net het huis voor een voetbalkamp en nog ene gaat met vrienden iets doen (afwachten wat dat wordt…) En ik ben terug aan het werk. Maar onze gezinsbatterij werd goed geladen. En dat, dat geeft me bakken energie. Dus laat die werkweek maar komen.