Leve de solidaire kinderopvang

O wat kijk ik ieder jaar weer uit naar de zomervakantie. Heerlijk weer, lange zomeravonden, plannen maken voor leuke uitstapjes, een reisje met het gezin en… O ja, ook die verdomde 9 weken vakantie voor de kinderen ingevuld krijgen.

Want ja, als hardwerkende mens verdien je wel enkele weken vakantie, maar niet voldoende om de volle 9 weken overbrugd te krijgen.

Zolang je kinderen nog geen ‘schoolgaande jeugd’ zijn, kan je ze immers in de weken dat je zelf gaat werken nog bij de crèche afzetten ’s morgens. Vanaf de schooltijd is het ‘all up to you’.

De voorbije jaren maakten we een mix van ouderschapsverlof, sportkampen, oma en opa, afspreken met familie of buren met kinderen, je kent het wel 😊. Dit jaar echter maakten we via een collega kennis met een zogenaamd solidair kinderopvanginitiatief.

Het principe is eenvoudig: je verzamelt een groep ouders met dezelfde nood aan kinderopvang en je laat iedere ouder afwisselend enkele dagen instaan voor de opvang. Zo kunnen je kinderen elke dag daar terecht als jij moet werken en je engageert je ook enkele dagen om de opvang te organiseren, klaar!

Nu stel ik het allemaal heel eenvoudig voor. We sluiten aan bij een bestaande groep van ouders en kunnen meegenieten van hun organisatiewerk. In onze buurt bestaan reeds enkele van deze groepen. De meeste deden beroep op de gemeente of naburige school. De groep waar wij in terecht komen, doet beroep op de gemeente voor de locatie. Je wil natuurlijk geen 20 kinderen in je eigen huis opvangen.

Daarnaast krijgen we ondersteuning voor speelmateriaal en inrichting. De gemeente zorgt er ook voor dat alles goed geregeld geraakt qua verzekering en aansprakelijkheid en dit zowel voor de locatie die je gebruikt, maar ook voor de kinderen en ouders op vlak van burgerlijke aansprakelijkheid en lichamelijke ongevallen.

Enkele ouders trekken het ganse verhaal en zorgen ervoor dat er duidelijke afspraken worden gemaakt, alle ouders hun inbreng doen, een opvangschema wordt opgemaakt en financiën worden beheerd.

Ik mag voor iedere halve dag dat ik zelf meehelp mijn kinderen 4 halve dagen naar de opvang brengen. Op die dagen word ik bijgestaan door een andere ouder en een begeleider/babysitter vanuit de Gezinsbond die ook aan de tarieven ervan wordt vergoed.  Alleen schoolgaande kinderen tot en met 12 jaar mogen aansluiten en er geldt een beperking van 24 kinderen per dag om het haalbaar te houden voor de begeleiders.

De kinderen hebben er meer dan zin in en ik stiekem ook. Ik ga alvast even grasduinen in mijn spelletjesmap uit mijn jeugdbewegingsperiode

Bart Delrue is vader van 3 zonen, Odiel (3), Gust (5) en Bas (12). Hij werkt in de zorg, vertelt graag en wordt gelukkig van de buitenlucht en spontane feestjes. Hij droomt van een eigen meubelmakerszaak maar stelt zich voorlopig tevreden met zijn ateliertje in de tuin.