Met z'n allen het bos in

De paasvakantie was er eentje van veel werken. Rien à faire, de plicht riep. Hoe graag ik het ook deed en doe, het voelt altijd wat dubbel aan. Langs de ene kant is er veel werk en langs de andere kant wil ik een goede vader zijn. Die balans was in die twee weken volledig uit evenwicht.

Op paasmaandag was het echter tijd om dat evenwicht terug een beetje te herstellen. Geen werk, maar quality time met de kinderen. Eindelijk. Hier keek ik oprecht reikhalzend naar uit.

Op het programma: een dagje naar het bos.

Bos van dienst: Het Drongengoedbos in Oost-Vlaanderen. 750 hectare groot, het grootste aaneengesloten bos van Oost-Vlaanderen en je vindt het op het grondgebied van de gemeenten Aalter en Maldegem.

De zon was alvast van de partij, dus namen we een picknick mee.

Praktisch intermezzo:

• Parkeren doe je oa de dreef voor de Drongengoedhoeve. Hier kun je iets eten en drinken.

• Veel wandelingen beginnen hier.

• Er is een kabouterpad voor de kleinsten en een speelbos voor alle leeftijden.

Brave kinderen tijdens een lange autorit, dat vraagt om een kleine beloning. Dus startten we onze wandeling met een drankje op het terras van diezelfde hoeve. Je kon er ook iets eten, maar wij kozen voor het meenemen van een eigen picknick, inclusief mandje en dekentje. Lekker retro.

Streekbiertje voor mij, glaasje rosé voor de vrouw en een welverdiend appelsapje voor de kinderen. De ideale start van onze bostrip.

In het Drongengoedbos zijn er tal van wandelingen en speelzones voor grote en kleine kinderen. We kiezen zelf voor het kabouterpad. Iets meer dan 2 kilometer lang en dus ideaal voor M1. M2 is 1,5 jaar en hoewel we hem af en toe laten stappen, kiezen we toch voornamelijk voor de buggy. Kwestie van toch een beetje een normaal tempo aan te houden. En ok, hem ook niet voortdurend uit het bos te moeten halen, want ja, om de haverklap liep hij van het pad recht het bos in. Stiekem verdenken we hem een geheime kabouterspion te zijn.

Het kabouterpad wordt aangeduid door, hoe kan het ook anders, paddenstoeltjes. M1 ontpopte zich al snel tot een kei in paddenstoelen spotten. Om de zoveel meter staan bordjes met uitleg over het bos, de kabouters, etc. Educatief verantwoord wandelen en al.

Halverwege de wandeling gaan we zitten in de heksencirkel en nemen even de tijd voor de picknick. Vervolgens vervolledigen we de wandeling en trekken nog even de speelzone in. Met hout en boomstammen zijn hier verschillende speeltuigen gemaakt. Een hangbrug, een boomstamtrap, een huisje, M1 kan zich volledig uitleven in dit leuk stukje speelbos.

M2 geeft niet toe en volgt haar waar mogelijk. Een momentje van onoplettendheid van de vader in kwestie, mezelf dus, zorgt ervoor dat de kleine kamikazepiloot even door het stof rolt. Het kan de pret niet deren. Met een bestoft gezichtje speelt hij lustig verder.

“M2 vond overal wel een stok om mee te spelen, om blaadjes “mee te vegen”, om in de lucht te steken. ”

Trouwens, stokken, is dat typisch iets voor jongens? Met M1 zijn we wel al eens gaan wandelen en stokken liet ze zo goed als altijd links liggen. M2 vond overal wel een stok om mee te spelen, om blaadjes “mee te vegen”, om in de lucht te steken. Best wel opmerkelijk en een beetje grappig.

Net voor de avondspits ten gevolge van de terugkerende kusttoeristen vertrekken we. Na een helse paasvakantie zijn de zon, de rust van het bos en (de chaos) van de kinderen net wat ik nodig heb. De batterijen worden beetje opgeladen, de vaderband wordt terug wat sterker aangehaald.

“Eigenlijk gaan we te weinig naar het bos. Echt. Zonde.”

Eigenlijk gaan we te weinig naar het bos. Echt. Op de terugweg maken we de plechtige belofte dat we ook dichterbij huis eens wat meer naar het bos gaan. M1 geniet van het wandelen, M2 is gek van de dieren en wij genieten mee met die twee. Er is al zo weinig bos in Vlaanderen en we moeten dat trouwens koesteren en in stand houden. Draag dus zorg voor de natuur, neem je vuilnis mee, etc.

Honderdduizenden mensen zaten dat weekend aan zee, maar een bos is minstens even, zo niet leuker. Rustiger, relaxter, meer parkeerplek en minder zand tussen de tenen. 😊

 Meer over het Drongengoedbos vind je hier.

Zelf nog een bostip? Laat het zeker weten.

---

Bedankt aan Toerisme Oost-Vlaanderen om er ons toe aan te zetten nog eens het bos in te duiken. Het was leuk, deed deugd en is oprecht een aanrader voor groot en klein. Lees alles over ads op vaderklap via deze link.